ale jeszcze wielokrotnie się zwiększył. Teraz, kiedy gospodarka klasztorna stanęła mocno na

Mama milczała. Wyglądała, jakby miała się rozpłakać. Becky już miała buzię mokrą od
Quincy uśmiechnął się ironicznie.
– Myślałam, że ucieszy pana ta wiadomość. Tak się pan martwił, że jeden z uczniów
Nagle usłyszała jakiś dźwięk. Ciche szuranie ciągniętego po podłodze metalowego
(ach, zresztą, niby skąd, z tym całym celibatem!) – umiejętność obejmowania
– A nie pozwoliłby pan trochę posiedzieć przy sobie? – spytał Lagrange, wchodząc na
O’Grady formalną procedurę, jaka obowiązuje przy podejrzeniu o morderstwo. Zdjęli odciski
– Wszyscy mają.
bo on wariat, albo – nie daj Boże – karbonar.
tygodniu, co dowodziło, że przy całym swoim nihilizmie Alosza to wysłannik, na którym
– Ależ skąd!
jako brat niekłamliwy, rozgłosu nieszukający i do czczych ziemskich marzeń
się, że oto właśnie trafił tam, gdzie powinien pozostać pokorny zakonnik Wasilisk, ale szybko
zdołał powrócić do rzeczywistości.

Ledwie Lucia spoczęła w grobie, zamknęli sprawę. Nie powiedzieli mu o tym, ale Santos wiedział, że tak właśnie się stało. O pewnych rzeczach nie trzeba mówić, tak są oczywiste. Kto by się przejmował nic nie znaczącą dziwką, prawda?
- Hej, mały, detektyw Patterson chce się z tobą widzieć!
odparła ze śmiechem.
- Proszę wyjść! - krzyknęła Hope. - I niech pani zabierze ze sobą tego... tego małego zboczeńca! Nigdy więcej nie chcę was widzieć w swoim domu, czy to jasne?
Dziewczyna wybiegła z sali. Chwilę później została w niej tylko Fiona i Alexandra.
- Mogłeś być jeszcze jedną ofiarą. Kropka.
miona i taran hydrauliczny z przodu.
Zadzwoniła sekretarka. Miała na linii reporterkę z „Times Picayune”, która prosiła o krótką wypowiedź. Kiedy Gloria przyjęła rozmowę, matka wstała, podeszła do biurka i wzięła w dłoń jedno ze stojących na blacie zdjęć - fotografię ojca zrobioną na krótko przed wypadkiem. Delikatnie przesunęła po niej palcami. Glorii na ten widok ścisnęło się gardło.
- Bóle, powiadasz? - powtórzyła siostra Josephine.
niezależna.
Odwróciła się i ruszyła do wyjścia.
- Przyjeżdża taki do miasta grzechu, to chce mieć fotę z miejsca zbrodni.
- Co robicie razem w wannie? - spytał.
- Nie mogłam przewidzieć, że się odwróci, nie wiedziałam też, czy chcesz, by wiedziała o twojej obecności.
- Musiałabyś ich poznać.