Szczerze mówiąc, podoba mi się praca policjantki w małym miasteczku. Mam kontakt z

Wciąż patrzył na Rainie. Po chwili oboje zmieszani wlepili wzrok w sałatkę.
– Muszę lecieć – powiedziała cicho, patrząc wszędzie, tylko nie na niego. Nie
dowiedzieć się wszystkiego o Rainie Conner. Na stanowym uniwersytecie w Portland zrobiła
to zwyczajny mężczyzna. Średni wzrost, średnia waga i wiek średni.
które mamy, w ogóle do siebie nie pasują. W jaki sposób pomoże nam
Nigdy nie zdawała sobie sprawy, w jak wielu miejscach można się było zaszyć wokół jej
Cunnigham wydał z siebie zdławiony dźwięk.
była roztrzęsiona. Wiadomość o Glendzie dodatkowo podziałała jej na
wszystkie składniki, a ty mi pomożesz. I jak? Masz ochotę?
człowiek nie potrafił powiedzieć co, ale odesłał ją do dalszych analiz. No i proszę. Wreszcie
- Tak sądzę.
Chwila przerwy.
- Utrzymuje? - Określenie to nie spodobało się Rainie. - Jak to „utrzymuje"?
świadek – czyli ty – zezna, że widział go w szkole tuż po morderstwie, gdy trzymał na

Narzuciła szlafroczek, choć właściwie nie musiała. Pokojówka juz dawno wyszła,
Zobaczyła zakręt przed sobą i zahamowała. I wtedy zauważyła explorera za sobą.
Chce sprawić, by marzenie powstało z martwych.
Poronienie?
skrawek przestrzeni na dywaniku między swoim niepościelonym łóżkiem i toaletką koleżanki
– Odetchnęła głęboko, żeby się uspokoić, nerwowo zaciskała dłonie, jakby się bała, że
Bentzowi to nie wystarczało. Był niespokojny, musiał coś robić, a nie tylko czekać. Boże,
wypowiadała od lat.
– Jaskiel uważa, że nie nadaję się do czynnej służby.
Bentz od razu pognał do innego pomieszczenia, gdzie, na swoje nieszczęście, zastał tylko
kanapie ani chwili dłużej. Bolała ją głowa – postanowiła, że zaparzy kawę. Bez kofeiny,
w pół kroku, uniósł ręce. – Spokojnie, człowieku.
ale nie mógł oderwać oczu od morza, od spienionych fal i groźnych skał. Boże drogi. Nikogo
– Co słychać?
przerażonej kobiety za kratą.